Het uiteindelijke resultaat

De thrust motor met de windtunnel eromheen

Testen van het kanon

Het uiteindelijke werkende kanon

De eerste drijftest: geslaagd

Foto met testlocatie op de actergrond

De eerste hoverende test

De hover repareren op de pitstop 

Krachten berekenen

Boutberekening van de thrust

Berekening D en M lijnen van :beugel thrustmotor

Doorbuiging berekend van de: beugel thrustmotor
Een minimal doorbuiging van 0,0095 mm als resultaat.

Opgave 6.14 Hieronder uitgewerkt.

Uitwerking opgave 6.14

Opgave 6.24 uitwerking hieronder:

Berekening, Dlijnen en Mlijnen

VLS 6.15

Uitwerking 6.15

Test thrust motor

Vandaag waren we zo ver in de bouw dat we onze thrust konden gaan testen. Deze deed het zelfs zo goed dat de hovercraft zelfs zonder lift vooruit kwam! Dit lijkt zo op het eerste gezicht overgedimensioneerd maar dit is het niet. Als er rekening gehouden wordt met golven en tegenwind is dit een goede keus geweest.
Hieronder een filmpje van deze test:

De bouw is begonnen...

De bouw van de hovercraft is van start gegaan. In deze week moet hij tot in het detail geproduceerd worden. Hieronder staan foto's die het verloop van het project weergeven. Onder de foto's zal een toelichting staan van het component. 

De montage van de luchtkoker: popnagels:

Lift-motor steun.

Een rib: nu nog als plaatje en zonder gaten.

Links: Een 2D tekening van het verbindingsstuk tussen de lift-motor en lift-propellor. 

Rechts: De uitvoering hiervan.

Voor het laden van de bal in het kanon hebben we voor een servo gekozen om 3 redenen:
1. Erg betrouwbaar
2. Prijs is erg laag
3. Goed programmeerbaar

Servo uit ( de bal kan nu door rollen).

Servo in (de ballen worden nu tegengehouden).

2 lichten voor de mens-product interactie. 

De bouw kan beginnen...

Het model is nu zo goed als afgerond in SolidWorks gemodelleerd. We kunnen nu dus beginnen aan de bouw. Op de foto's hieronder is te zien hoe verschilldende onderdelen uit de hovercraft ontworpen zijn. Onder elke foto staat een toelichting van het onderdeel:

Deze beugel zit in de luchtkoker, hieraan wordt de thrust motor bevestigt. Tevens dient deze steun voor stevigheid van de luchtkoker.

Deze rib zorgt voor het sandwich-effect tussen de boven- en de onderplaat. Dit onderdeel wordt 6x gebruikt.

Dit is de luchtkoker. Deze zorgt ervoor dat de lucht gebundeld wordt en gericht kunnen worden gebruikt. 

De bovenplaat. Op deze plaat wordt alles gemonteerd, vandaar het materiaal aluminium.

Dit is de onderplaat, deze zorgt ervoor dat de lucht goed verdeeld wordt in de rok, tevens helpt deze mee samen met de ribben aan het sandwich-effect. 

Deze 'dop' zit voor de thrust-propellor. Door de bolling hierop wordt de lucht goed verdeeld.

3D naar 2D

In de les van Steven Bouwens en Bert Velreads hebben we een oefening gedaan waar we bematingen geleerd hebben. Iedereen moest de zelfde opdracht doen, als je klaar was moest je de oefening ruilen met de buurman. Dan was het de bedoeling dat we elkaars opdracht nakeken en daarna verbeteren. De verbeterde versie staat hieronder.
In het project van de bouw van de hovercraft zijn er nog een aantal 2D tekeningen bijgekomen, ook die staan hieronder gepubliceerd. Deze reeks zal in de loop van de week nóg aangevuld worden.

Middenrib voor bevestiging motor en versteviging van luchtkolom.

Boven en onderrib ter versteviging van luchtkolom.

Tussen de as van de motor en proppelor zat speling: dit was de oplossing.

Dit busje verbind de lift propellor met de lift motor d.m.v. inbusjes in de twee gaten.

2D tekening

Knik

In diezelfde les als tensigrity hebben we gerekend aan kink. We moesten een proefje doen met een rietje. Uit de formule:   kan afgeleid worden dat de lengte een grote rol speelt bij knik. Hoe langer het rietje was hoe minder kracht er moet worden gezet om het te laten knikken.

Om dit aan te tonen moest er natuurlijk een proef gedaan worden. Om een goed proef te vinden hebben we eerst wat deskresearch gedaan. We kwamen deze afbeelding (afbeelding 1) tegen en die hebben we dus ook in onze proef proberen na te bootsen.

We hadden een opstelling gemaakt om een zo nauwkeurig mogelijk een verticale beweging uit te oefenen op het rietje (afbeelding 2). deze opstelling hadden we op de weegschaal (afbeelding 3) gezet en  getareerd zodat de stand zonder druk uit oefenen 0 was. Hierna gingen we op het rietje drukken en konden we op de weegschaal zien hoe hard er op het rietje gedruk werd, zo konden we de maximale kracht zien.

  

Afbeelding 1

Afbeedling 2 (verticale druk uitoefenen)

Afbeelding 3 (Weegschaal om uitgeoefende kracht te meten)

Bron afbeelding 1: Wikipedia.org